Zamanlar değişmiş mevsimler iç içe
Ardı sıra dizilmiş gölgeler
Sırt sırta binmiş kentler
Selviler çoktan gitmiş hüzünler üst üste
Sana yalnızlığımı bıraktım
Yokluğun ağır
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




'Selviler çoktan gitmiş hüzünler üst üste
Sana yalnızlığımı bıraktım
Yokluğun ağır'
Bu sözler üstüne ne denebilir ki?... Yokluğun bu kadar ağır olduğu bir yalnızlıkta. Şiirin bu bölümü de diğer bölümler gibi harika, kaleminize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta