Ne oldu gök kuşağındaki renklere.
Gözlerindeki pırıltıya, enerjiye, karabulutlar mı sindi.
Yokluğunun dayattığı sözcüklerin başına acı kelimesi mi oturdu.
Bir yunusun uçma isteğiyle benim özgürlük anlayışımın ne farkı var ki.
Belleğimizdeki anılar bilinmeyen duygulara dönüşürken, benliğimizle birlikte çürüyorduk ne bir çıkış ne de bir aydınlık vardı ufukta.
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta