Yokluğun;
Yağmurun toprağa
Denizin martıya uyanışı gibidir,
Açarsın avuçlarını tutabilmek için damlaları
Ama yerlere düşenler hep gözyaşı gibidir
Gözlerin hiçbir şeyi aramamaktadır artık
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta