Beni en çok kahreden yokluğun değil,
Bu umutsuzluğun bu acının sonu yok olmayacakta.
Her geçen günün ardından,sensizliğe alışırımderken,
Sensizlik bir hançer gibi bağrıma batıyor.
Çığlıkçığlığa haykırıyorum karanlığa
Kimseler bilmiyor,duymuyor,anlamıyor.
En büyük depremlerle sarsılırken yüreğim,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta