Beni en çok kahreden yokluğun değil,
Bu umutsuzluğun bu acının sonu yok olmayacakta.
Her geçen günün ardından,sensizliğe alışırımderken,
Sensizlik bir hançer gibi bağrıma batıyor.
Çığlıkçığlığa haykırıyorum karanlığa
Kimseler bilmiyor,duymuyor,anlamıyor.
En büyük depremlerle sarsılırken yüreğim,
yeşildir artık yüreğinde kara bulut
bugün anneler günü annem beni unut
evde acılar koynuna yangelip yatmış
inadına giyin sen de mayısa batmış
yürü sokakta çocukların düşü aksın
Devamını Oku
bugün anneler günü annem beni unut
evde acılar koynuna yangelip yatmış
inadına giyin sen de mayısa batmış
yürü sokakta çocukların düşü aksın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta