Yokluğumla Kal Şiiri - Şehrin Delikanlısı

ölümüm kadar soğuktun yanımda. yağmurlu sisli gösteriyordu ölümsüz ve sonsuz bakışların. vurdumduymazdın.
nedendir bilinmez sadece sen anlarsın beni diye düşünüyordum. sadece senin yanında kendim gibi hissedebiliyordum. herkese gülücükler saçmak zorunda kalmıyordum senin yanında. sana gülsem yeter. somurtkan sevgilim diye öptüğünde beni gülümsemem mesela. çocuk olabiliyordum , kendim olabiliyordum. camdan babasının kahveden gelmesini bekleyen bir çocuğun ümidi kadar masum olabiliyordum yanında.
kimseye anlatamıyorum seni. kimselere söz edemiyordum. kime anlatmaya başlasam ikinci cümlem ile beraber ''değmez boşver'' dediler. bende sustum yazmaya başladım. anlatabilseydim yazmazdım.
öyle bir de değer ki ona.. hayallerimde sana baktığımda bile gözlerim doluyor benim. sen yanımdayken o kadar uzaktın ki bana. hayır ben hiç bu kadar uzak olduğunu hatırlamıyorum. sanki günler değil yüzyıllar geçmiş aramızdan.. ellerimi uzatsam tutacaktım soğuk ellerini. saçlarına dokunsam yıldızları almış gibi hissedecektim parmak uçlarımdan. cesaret edip dokunamadım kanayan yarama. ellerimle kanamasını durduramadım.
arabanın içine bıraktığı saçlarına kızardım ya, onlarla teselli ararım.. seni hayal ettiğim de , senin hayalin ile uyuduğumda biraz canlı kalabiliyorum ben. kokusunu kalbimde soluduğum kadınım. şehir dışına çıkmıştın , bir gün ayrı kalmıştın benden. beraber uyuyorken, uyanıp sarılmış ve tekrar uyumuştun. tekrar uyandığında ben yanındaydım ama tekrar sarıldın. kaç kere bana uykunda defalarca sarıldın ben sayamadım. bana. oyuncağını sıkı sıkı tutan çocuklar gibi sarılıyordun. aşk kelimelerce anlatılabilir. bu aşkın ötesindeydi sanki. yer yüzündeki cenneti senin sayesinde tatmıştım. teşekkür ederim.
ben hala aşığım seviyorum derken , sen ise benim için dili geçmiş zaman kullanıyordun. bu kadar mı geçmiştim senin için ? ben seni çok sevdim emrah diyorken sanki küfür ediyordun bana ağız dolusu.
artık sensiz hayatıma devam ediyorum. sen başka insanlarla ben başka insanlarla. aşkıma sığmayan cümlelere ihtiyacım yok. sana kendimi ispat etmeye ihtiyacım yok. taşımaktan yorulmayacağım hasretini. çekerim ben senin canın sağ olsun.

umutsuzca beklentisiz ve hayallersiz seviyorum usul usul. yokluğunda kimse seni sevdiğimi anlayamaz. seni kalbimde taşıyorum ben. içimde saklısın.

dürüstlük çoğu zaman yalanlardan çok daha acımasız olduğunu , yalanların daha sevimli olduğunu bana tekrar hatırlattığın için teşekkür ederim. önce kendimi sonra da etrafımdaki herkesi kandırmam bu yüzdendir sevgili.
camının önünde can çekişen yaralı bir kuş gibiyim. sana acı veriyorum.
madem varlığım acı veriyor sana.. madem konuşmalarım kalbini yaralıyor. madem ki yokluğum da mutlusun öyleyse yokluğumda kal.