Yoklama Şiiri - Muhayyel Gizliay

Şöyle geçen seneleri yokladım
Ne çok güvenmiştim herkese
Belki hala öyledir güven meselesi
Ama düzeltemeyeceğimi anladım her şeyi
&
Bir köşe bulur otururum
Bir dosta sarılır, bağı dererim
Üç dört kendinibilmezi seyrederim
Ne güzel, bazı korkmuş zikredilirim
&
Korkuyu Deniz gibi kerbelada atmadım
Ötükenin yokuşunda Çinli katuna kanmadım
Cengiz Han gibi köy bağ bahçe yakmadım
Düşmanım yok, ben kin tutmadım
&
Korku göz gördüğünden beri yok
Fazla özgüven çok sille vurdu
Yanaklarımda sıkılacak yer kalmadı
Öfkeli mizaç yerini iyimser hale bıraktı
&
Işıklı caddeler, karanlık sokaklar...
Dağ, bayır, kurt ve kuş sesi...
Lüks arabalar, kara motor doğan...
Hepsi birdi bana, samimi bir sesin kaderiyle...
&
Beraber açlığı gördüklerimle,
Kuruldu hep leziz sofralar.
Beraber acıyı yaşadığım adamlarla,
İşlendi hep en kötü günahlar...
&
Muhayyel talebeliğin bitmez
Dizlerin, istemedikçe izini belli etmez
Zanaatkar sarrafa götürün o yermez
Biz bu dünyaya hakim olsak,
İnan iki gün yetmez.