“hiç çıkmadığım balkonlardan düştüm aşağıya
hiç bakmadığım pencerelerden el salladım giderken sana
hiç geçmediğin yollarda aradım olmayan izlerini
ve öyle çok dövdüm ki dizlerimi, yorgunum bir şey sorma
astım suratımı çamaşır niyetine tellere, sırılsıklamken yüzüm
üzülme diye teselli ettim kendimi lokmam ağzımda taş olurken
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm