Yok Oluş Şiiri - Mevlüt Yanar

Nasıl mutlu olunur bilemedim
Nasıl bakmalıyım güneşe
Günü nasıl yaşamalıyım
İçime çöken belirsizlik
Kollarımda gücün tükenişi
Gözlerimi yumup vazgeçişim
Sabah uyanıp gitmesem mi
Lazım değil ki işim
Uzun zamandır güldürmüştü kahve
Ama içmem kahveye zarar
Orada kalmalı o neşe
Karaçayı çoktan unuttum
Kuşburnu mu bu güz toplmadım
İçmemeliyim sudan gayrisini
Uyumalıyım
Uyanınca tekrar su
Ne kadar sürer belirsiz
Mutsuzluğun uykusu
Eski türküleri dinleyim dedim
Tek değilmişim yalnızlıkta mutsuzlukta
Hayata gelmek de iş değil
Doğmadan ölenlere müjdeler olsun
Müjdeler olsun yokluğa
Ne bir gülümseme ne de ağlayış
Ne bir çiçek açar ne de karakış
Şimdi gülümsedim ben de
Çünkü karakışta yokluğa vuruldum
Yok oluşla duruldum...

28122018...2122