Yok Olma Dünya! Şiiri - Mehmet Baki Arık

Yok olma dünya! yok olma!
Belki senden ümidi olanlar vardır.
Bu sabah belki ektiğini biçecekler vardır.
Sabahı bekleyenler vardır.
Varlığında varlığını bulanlar vardır.
Ya da şafakta ışığını bulacaklar vardır.
“Bekliyorum, olacak” diyenler vardır.
Bir de yol bekleyenler vardır,
Yola düşenler,
Umuda yolculuk edenler vardır.
Yok olma dünya! Yok olma!

Fırtınadan henüz kurtulup, güneşi özleyenler vardır.
Silkinip kendine dönenler, sıfırdan başlayanlar vardır.
Hiç bahar görmemiş, bahara bel bağlayanlar vardır.
Yağmuru bekleyenler, bulutlara dua yağdıranlar vardır
Feryattan vazgeçip, gülenler,
İlk defa tebessüm edenler vardır.
Yeni doğanlar vardır, bir kere bile gülmemişler
Gülmenin ne demek olduğunu bilmemişler vardır.
Sana sarılanlar vardır, toprağından öpenler vardır.
Çiçeklerinden derenler vardır,
Az verip canından verenler vardır.
Yok olma dünya! yok olma!

Sevgisi için sevgiliye gidenler vardır.
Bu çark tersine dönecek diyenler vardır.
Yok olma dünya! yok olma!
Yok olma diye ölenler vardır.
Bağışlanmak kapısında olanlar vardır.
Muradını az önce alanlar vardır.
Kanayan yaralarına tuz basanlar vardır.
Falında kısmeti çıkanlar vardır,
Cefasını çekip sefasını sürenler,
Senin bir güzel yanını görenler vardır.
Kırkından sonra yeniden doğanlar,
Seni doyasıya yaşayanlar vardır.
Yok olma ey dünya! yok olma!
Seni omzunda taşıyanlar,
Senden lezzet alanlar vardır.
Dağlardan rüzgâr, denizlerden dalga bekleyenler,
Umudu umuda ekleyenler,
Yeni yeni emekleyenler vardır.
Güftene beste yapanlar,
O muhteşem besteyle sana tapanlar vardır.
Senden ayrılmayı düşünmeyenler,
Düşlerinde bile düşlemeyenler vardır.
Hayalinle bile avunanlar,
Canına can katanlar cananlar
Sevdaya zulüm fermanlar vardır.
Yok olma dünya! Yok olma!
Senin de memnun kalacağın ne zamanlar vardır
Seni mutlu edecek ne insanlar vardır…