Yok ki - 2 Şiiri - Habibe Sevinç

Cephane kuşanılır...meyhanede
Sevdalar...esrikken olur belli
Gelirken...gülüm balım
Giderken...yok ki hal'ım
Günler bile hisseli
Bende yok ki parseli
Güvenip...versem mütevelli
Hele kal da bir leyli
Sabahtan görüşelim silah'sız...külhanbeyli

Yok ki bizde cephane
Hem gündüz...
Hem de gece...teselli
Kuşa'nayım...cüsseli
Ya bu yoldan gidilir...
Ya da...ser'den geçilir

Yağmur yağar...ıslanır
Islanınca...uslanır
Kıçın..kıçın ocaklara
Sıcacık kucaklara
Pisi...pisi yaslanır
Yok saye...korunacak
Ya her mevsim zemheri...
Ya da...hep yaz olacak
Saye'siz korunacak

Yok ki bizde...ne ocak
Ne de sıcacık kucak
Ya soğukta donacak...
Ya ateşte yanacak
Ya bu yoldan gidilir...
Ya da...ser'den geçilir

Prangalarla yürürüm...yollarım'dan öteye
Sürünerek giderim...falakadan köteğe
Yüreğimden dil'ime...dil'imden dileğime
Mühür vur'durmam! ! ..yüreğime
Takarım zincirleri...bileğime
Sırtın dip'de...dehlizlere bulaşmak mı?
Başın dik'de... gökyüzüne ulaşmak mı?
Güldürmeyin...Alla'sen
Özgürlüğe...zincirlerim'le uçarım ben

Yok ki bizde kayr'anlar
Avunmalık...bayramlar
Her adım'da sesimi...adım'da nefesimi
Damgalayan...hayranlar
Ya bu yoldan gidilir...
Ya da...ser'den geçilir

İstemem...yalanlardan bir zafer
Dünya...düşman olsa da
Bir ben kalsam...tek nefer
Mat olsam...her savaşta
Ölsem de...yüz bin sefer
Feriştahı da gelse
Düşe kalka...yolumdan
Asla korkmam...sonundan
Sardırmam...yaraları

Yok ki kupa damları
Sağ'altmasınlar canları
Ellerimle sildim hep...
Şelaleden...kanları
Ya bu yoldan gidilir...
Ya da...ser'den geçilir