Perişan olunca sığmam bir yere
Utanma pazarı geldik bir kere
Bir daha gelirsem defterim düre
Ne kardeş ne dost kimsem yok benim.
***
Silerim affetmem kim olur olsun
Gözümden kıymetli güllerim solsun
İçimde sevgiler nefretle dolsun
Candan sevdiğim yok kimsem yok benim.
***
Taş su sızdırırsa çürük çok olur
Çürüyen gönüller derbeder olur
Ah edip ağlasan neye kar olur
Derbeder oldum ki kimsem yok benim.
***
Dost edindiklerim düşman kesildi
Ölümüme ferman kefen biçildi
Mezarım üstüne de kaktüs dikildi
Dikenler içinde kimsem yok benim.
***
Gözümden düştüler hep birer birer
Kalp defterimden de hep silindiler
İstemem ölüme bile gelsinler
Ben öldükten sonra kimsem yok benim benim.
***
Ruhi bırak yansın ateş içinde
Usunu yitirdi sözü dilinde
Hazan yaprağıdır rüzgar önünde
İsimsiz cisimsiz kimsem yok benim.
09.06.2008/ANKARA
Kayıt Tarihi : 16.6.2008 21:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel olduğu kadar hüzünlü bir şiir...Sizi kutluyorum dostluk adına.. Kaleminiz daim olsun efendim.. Sevgi ve saygılarımla...Lamia CANAY..
TÜM YORUMLAR (1)