Beni sana ulaştıran tüm kaleleri birer beşer yitiriyorum...
Ulaşmak dediysem sahip olmak değildi ama...
İhtimalleri bile ya farkedemiyorum...
Ya da ümitlenmekten korkuyorum...
Fakirin ekmeğiydi ya ümit, ekmeksiz kaldım sevgili...
Açlıktan ölme sınırının dibindeyim ama...
Ölmeyi bile beceremiyorum...
Ya da dönememe ihtimalinden korkuyorum...
Bilmiyorum...
Zaten aslında zevki burda sevmenin...
Bu yüzden ne istediğimi...
Hiç bilmek istemiyorum...
Kayıt Tarihi : 16.2.2014 16:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!