Yitirilmiş! Şiiri - Jean Kutlu

Bak sevgili
yitirilmiş yaşamın tadı tuzu
etrafımız
yanımız yönümüz çevrili
sahte yüzler
ya somurtkan
ya
zoraki gülüşler
yedi yirmi dört
nefsiyle kanka
tükenmiş muhabbet
ne gezer dem
hep kapalı gişe
sahnede üç maymunlar

derd u cefa şurda dursun
çekmiyor kimse kimsenin
artık kahırı nazını
her şey sıradan
vurulmuş
vurulmuş orta yerde
yatıyor insanlık …

hayır sevgili hayır
karamsar değilim elbet
nede umutsuz
sadece gerçekçiyim
büyümüyor ölüler.
jk.