Yitirilenlere Şiiri - Mustafa Balaban

Doğarken hep bir şeyleri yitirdik biz
Anamızı babamızı yitirdik bazılarımız.
Sımsıcak,güvenli anamızın karnını,
Bir bilinmez dünyayı yitirdik.

Bırakma beni ıpıssız, yapayalnız,umarsız.
Bırak,ben seni,yaşam boyu koruyan meleğim olarak hayal edeyim.

Yaşarken hep bir şeyleri yitirdik biz.
Mutlu olabileceğimiz,düşlediğimiz hayatı yitirdik.
Başkalarının koyduğu kurallarda;
İnsanım diyenlerin hırslarında yitirdik.
Çözemediğimiz takıntılarımızda,
Aşamadığımız sıkıntılarımızda,
Ve kendi benliğimizde yitirdik biz.

Bırak bana anılarımı ve şairlik avuntumu.
Bırak,ben hep seni başka dünyalardan gelen bir peri olarak hayal edeyim.