Yitip gitmek kaldı bize,
Çekip gitmeden gidenin ardından
Sessiz sedasız yürümek,
Coşkulu bir çocuk gibi ayakları yerden kesilmişken,
Uçurumdan atılan bir taş gibi
Yere inmek,
İntihar gibi, cinayet gibi,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
hüzün dizeleri...
saygılarımla kutluyorum kaleminizi...
yüreğinize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta