Yitip Gidenlere Şiiri - Yunus Özerdem

Birer birer yitiyoruz
Şu şafkı sönmüş sokakta
Hayalet viranelerin
Aksak asfalt yollarında
Tarihe malolmuş anılar
Kaybolan zihinler
Usul usul dönüyor
Baba evi topluluklara.
Geceler dünden daha kara
Gündüzler cehennem
Kıbrıs'ın kurak ovalarında
Güzelyurt'un yeşil bahçeleri
Cennet bağları bakışlı
İrem irem gözlerle izler
Çatlak dudaklı Mesaryayı.
Ağlamaklıdır 58'lerden
Her hane duvarında resimler
Ve güleçtir yüzler
74'den bu yanı özçekimlerde
Unutulmuştur gelecek
Sağ, sol kavgalarında ateş başı
Oysa kaygılıdır gençler
Beklerken doğacak güzel günü
Dağların ardında.
Büyük hayallerle uyur koynunda
Kimsesiz nilüferler...
Birer birer yitiyoruz
Dört yanımız deniz
Kazdıkça diplerimizi
Yoksa birgün biz de
Kimsesiz bir ocakta ölecekmiyiz.