Yitiklerin yolcusu gibi eski sokak aralarindan göce duran arasta
Közü kavrulmus yanmis yaz yelleriyle körüklü kahvede külduman
Heybesi bir salkim üzümlenmis bag
Sofrasi gamli divaneden dem
Yükü …
Yükü kervani tandir alevinden aziklananan kavurgalarda
Her poyraz esisinde günün uzanmis gölgelerine boy veren göcün
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta