Yitik Sevdaların Bekçileri Şiiri - Özlem ...

Varlığında içimizi titretenler için heba ettik bir ömrü
Yokluğumuzda içi yananları görmezden gelerek

Aynı yerde bize bir şey olsa, haberi olmayacak insanlar için harcadık tüm emeğimizi

Veresiye harcarken sevgimizi
Üstü kalsın dedik üstelik

Üstü de kaldı
Üstümüz de kaldı, eğreti döşeklerde

Her sabah bir kâbusa soyunduk bile isteye
Ondan büyüttük üstümüze ateş salan ejderleri

Sevilmeye layık görmedik kendimizi
Hem, kimse bunu öğretmedi ki bize

Öfke, irin aktı annelerimizin memeleri
Ona da kimse bunu öğretmedi

Önce Kadınlığımızdan utandırıldık
Sonra gerek kalmadı çok bir şeye de

İzledi onu Eril egemenliği
Yenilerek taa ana rahminde

Başka evlerin ışığına dalarak kapattık gözlerimizi uykuya

Kemiklerimizden önce
Onurumuz kırıldı
Varlığımız yok sayıldı

Belki de, ne çok süslemiştik bilmediğimiz hayallerin kentini

Geç kaldık, kendimizi bilmeye
Geç kaldık, kendimizi sevmeye

Suskunluğumuz ondandır
Sancılarımız ondan

Ondan, gece üç beş nöbetleri

Volta atarken içimizde
Yitik sevdaların bekçileri

Özlem SABA