yarım kaldı çocukluğum
köyümde bıraktığım
bahçemde dut ağacı
tepesinde yaramaz bir kız
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Ah masum çocuk ah.. o günler geri gelirmi hiç kaçmış bir kere ardından unutulmasın diye destanlar yazılası çocukluk.. harika severek okudum. ellerine sağlık. Bekir Tolu
Köy çocuğu böyle temiz ve saf.
Köy kızı hep böyle çocuk.
Yalınlığında köyler kokuyor.
Çocukluğumuz henüz dünmüş gibi geldi şiirini okuduğumda güzel kardeşim. Acı tatlı anılarla unutulması mümkün olmayan yıllar, özellikle insanın kendi kendiyle başbaşa kaldığı anlarda hücum ediyor hafızalara. Kalemin çok duru, akıcı. Sakın bırakma yazmayı. Sevgilerimi ve tam puanımı bırakıyorum sayfana bir tanem...
Son derece akıcı, baştan sona gereksiz hiç bir sözcüğün olmadığı, duyguların baştan sona eşit yansıtıldığı bir şiir. Bu da bir ustalık işi diyorum. Devamını getireceğinizi daha başırılara doğru koşacağınızı görüyorum. Azminiz bol olsun. Şiirinize benden bir 10 puan.
'Doğanın koynunda geçmiş güzel bir çocukluk yılları, anılar ne güzel.'
Tebrikler, selamlar.
tebrikler...
sanki daha gerisi gelecek gibiydi
saygılar
o günden kalmış bu huyu
işi iyi yapmanın ödülü
önlerine konulan bir parmak değil
bir sini dolusu bal
yer yiyebildiği kadar
evet o günlerden kalmış bu güzel huyu ...ve de ödülü güzel bir dostluk....bir bal......harikaydı ...saygılar
çocukluğuma döndüm şiirnizle...ne güzel...keşke geriye çocukluğumuza dönebilsek.....sevgiler.....
Herkesin kendi çocukluğundan rastlayacağı kareler var.
Çok güzeldi...
Tebrikler
Ümran tokmak
Bu şiir ile ilgili 33 tane yorum bulunmakta