Her şey boş bir kuyunun korkulu gizemini andırıyor
Çehrenin fırlattığı bakışlar da boş.
Tenin yılansı soğuğu, ürpertici serinliği havanın
Bir ıslık yükseliyor gökyüzünde her taraf loş.
Benliğinin başıboş seslenişini
Duymadan gidiyorsun.
Hadi git!
Bırak benliğini şuracıkta ve koş.
Kayıt Tarihi : 1.12.2001 08:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!