Leşcil kuşlar üleş kapışmada köhnemiş bedenden
Sırtlanlar ölüm ağıtını uluyor içimin bozkırında
Yavru bir ceylan soluyor kesik kesik şuramda
Can çekilmede gayrı canana can veren bedenden
Toprakta kesif kan kokusu kurtlara davetkar
Dilime dolanıyor şimdi hiç söyleyemediğim adın
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta