Yitik Adam Şiiri - Ömer Akçayır

Kumdan kaleymiş saltanatım,
Yığınlar birer kemmiyet,
Aksakmış meğer rahvan atım.
Rakamlar manasız, yokmuş keyfiyet?

Sanatım ucuzmuş, ziynetim hurda,
Dün oradaydım işte bugün burada,
Sürülerim emanetmiş hırs denen kurda.
Kafam başka yerde kalbim başka,
Şurada bir köz yanar, işte tam şurada!

Ben bitik adam, müflisim.
İş aramayan bir işsizim.
Ben de bilmiyorum neden?
Çareye inanmayan bir çaresizim.

Dünden bin beter bugünüm,
Bir kelebek kadar şu ömrüm,
Lebaleb sokaklar, dolu kemmiyet,
Bir kabus olsun nolur gördüğüm,
Bir kapı ya Rab! Bitsin bu zillet.

Hazinem bir hiçmiş, kavgam sahte,
Timsahlar büyütmüşüm kemik kafeste,
Helal haram bilmeden her nefeste,
Lezzetler aramışım kokuşmuş nice leşte,
Bitirdim, yitirdim, tükettim ne varsa lehte.

Ben yitik adam, kayibim,
Kimsenin değil hepsi benim ayıbım
Ne oldu da olduysa,
Ben kendi içimde koca bir kayıbım.