Buz gibi bir ateş avuçlarımda,
Yürek yangınlarda, alevler yitik.
Bir rüzgâr dolanır ki saçlarımda,
Fırtınalar gönlümde, meltemler yitik.
*
Kör bir bıçak sanki dilimde sözler,
Heceler özürlü, kelimeler yitik.
Bir kuş yuvasında, gökleri gözler,
Kanatları kırık, tüyleri yitik.
*
Zirvesi dağların, vadilere inmiş,
Dumanı savrulur, bulutlar yitik.
Gövdesi ağacın, yaprağa sinmiş,
Çürümüş kökleri, çiçekler yitik.
*
Gönlümün havzası, kurumuş dere,
Suyunu çalmışlar, aşklarım yitik.
Elim eline değmedi bir kere,
Ağlasam gözümde, yaşlarım yitik.
*
ODABAŞI olsa bile bir umut
Hep kararıp kalmış gönüller yitik
İster gülümse istersen hep somut.
Her geçen bir günde ömürler yitik.
22.09.2015/Kepez
Şuayip OdabaşıKayıt Tarihi : 23.8.2016 23:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!