Yalnızlığını daha derin duyacağı bir iklimin kucağındaydı.
Dört bir yanı matem soluyordu yine dertlice.
Neler düşünüyor, neler hayal ediyordu karanlıklar gittikçe koyulaşırken?
Evlatları mıydı düşlerindeki, anne babası, ağabeyi miydi?
Yoksa başka yitikleri de var mıydı özlemini duyduğu?
Gam, yine kemendini geçirivermişti boynuna.
Sıkıyordu boğazını, nefesini kesmeye ramak kalana değin.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
