Yırtıp Atacağına. Şiiri - Şair Zegan

Şımarmış bir illet,
İlle de mahcubiyet,
Mahsus bir mecburiyet,
Mecalsiz teslimiyettir.

Aşk bundan ziyade midir?
Aşktan mı yerinde öfkelenir?
Böyle esip, gürleyip süzülüverir,
Sevda mı taşır ki gökte uçan demir?

Makası taş kırar,
Taşı kağıt sarar,
Kağıt zaten makasa kesilmiştir.
Hangisi zarar görmemiştir?

Sert de olmadım, keskin de.
Bembeyaz sana geldim.
İster karala ister boya,
İnce hamurdan zamana geldim.

Özenle katlamayı bilmelisin,
Bir zaman kitap arasında bekletmelisin.
Sesi yok, gürültüsü yok,
Sen atarsan, havada yükseltirsin.

Şair Zegan