Yine yalnızlık…
Bulutlar dağıldı güneş beklerken gök kuşağı sis olup gitti
Kayboldu hatıralar sinsice silindi kalbimden
Yürek yalnızlığa da alışıyor ama ya tekrar sevmek
Silmek her şeyi silmek zorunda kalmak ve yazmak yeniden
Bir kalem bir kağıt birde silgi hepsi bu hayatın…
“Bir gözümü açtığımı bilirim” demiş rahmetli “birde kapadığımı” gerisi hep yalan…
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta