Hayatta vereceğim son nefesim
Çölde esen rüzgar gibi ısıtmalı yüreğini
Dalına tutunan son yaprak gibi
Ruhum sonbaharda kopsada
İlkbaharda yeniden yeşeren
Yaprak olurum yüreğinde
Yine sende can bulurum..
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Sevgili Muzaffer kardeşim, anamızın karnından sonra bence en güzel mekanı terkederken bile yureğin hâlâ sevgi dolu, O anda onu yitirmemek bu toprağın insanına yakışan bir düşüncedir bence. Çünkü Atalarımız da böyle düşünüp böyle yaşamadılar mı?
Siir yolculuğunda sana yoğun duygular, sağanak düşünceler ve bereketli sözcükler diliyorum. Yolun açık olsun.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta