Yine Sana Şiiri - Çiğdem Selçuk

şimdi kimsesizliğimi giyiniyorum çarçabuk
titreyen ellerimle çıkardım üstümden sensizliklerimi
meğer ne çok sen kokmuş her günüm...
nasil temizleyeceğim gözlerimden akan gözlerinin mavisini yüreğimden..?
nasıl....?
nasıl alışıcam ben şimdi senzliğime bilmiyorum?
çırıl çıplak kaldım şimdi ben
üşüyorum...
iliklerime kadar seni üşüyorum balböceğim...
yokluklarımdan bir demet yap şimdi...
ikimiz için at o büyük göle...
belki senin gölün benim nehirlerime akar
belki o bile içlenir sensizliğme yokluklarını getirir bana....
kucak kucak sensizliğini sürükler belki
bensizlik senin umurunda değil biliyorum
onu da yolla bana
bana ait ne varsa
bize ne kaldıysa
hepsini herşeyi yolla...
kavgaları... sitemleri...özleyişleri...bekleyişleri...isyanları...
aklına gelip gelmeyen herşeyi yolla...
kimsesizliğimde onları giyneyim hiç olmazsa...
çıplaklığımı örtsün bekleyişlerim
kalın bir post gibi sarsın hasretin
içim ısınsın seni hayal ettikçe o sıcak yaz gecesi sahilde..