Yine mi aldandım Şiiri - Serpil Koçar

Yalan mıydı aramızda yaşananlar?
Ben yine mi yanıldım, seviliyorum diye?
Aşk bana yasak mıydı, yoksa bir ceza mıydı?
Niye koşar adım gidiyorum sevince ben?

Yoksa aptal bir aşık mıyım ben,
Duygularının esiri,
Sevilmek isterken sevdasına yenik düşen,
Önünü arkasını düşünmeden aşka yelken açan,
Canı yanınca deli divane olan…
Aşk budalasımıyım ben?

Yok mu bu hayatta mert bir adam?
Aşktan korkmayan, sevdiğini sahiplenen,
Elini tuttuğunda “sen benimsin” diyebilen,
Sevdasının arkasında dağ gibi duracak…
Niçin çıkmıyor karşıma böyle biri?

Bir fırtına esti, geçti;
Kasırgaya döndü, savurdu beni aşkın ateşine,
Yaktı, kavurdu, kor ateşlerde bıraktı yüreğimi…
Susacağım yine, sessizce,
Kahretmeden, ama içim yanarak.

Dönsem de Leyla’ya, Şirine’ye,
Yalnızlık düşse de nasibime, kaderime,
Isyan yok, dilim Lal olmuş,
Hepsini sineye çekiyorum.

Sanma aptalım, anlamıyorum korkunu,
Dua et, susuyorum; ince ve narin bir kadınım.
Seni seviyorum, kırmam gururunu, onurunu,
Sessizliğe bürünürüm, haykırmam korkaklığını.
Sadece soruyorum kendime:
Sevilmek günah mı?
Hiç sevilmiyor muyum, her defasında acı mı çekmek kaderim?

Ve şimdi…
Ay ışığı kadar soğuk,
Yıldızlar kadar uzak…
Bıraktım seni gölgelerin içine,
Kendi sessizliğimle…