Yine De Bekledim Şiiri - Muhammed Yağmur

Gelmeyeceğini bile bile bekledim,
Her sabah perdeleri açtım,
Her akşam kapıyı biraz daha yavaş kapattım.
Belki gelirsin diye değil…
Gelmesen de, ben seni yaşatmak için.

Bir sesin yankısını ezberledim yıllarca,
Oysa o ses, çoktan başka kulaklarda kaybolmuştu.
Ben hâlâ aynı köşede, aynı saatteydim,
Sen ise hiç olmadığın kadar uzaktaydın bana.

Zaman geçti...
Ama ben geçemedim senden.
Dakikalar yürüdü üzerimden,
Saatler sustu…
Ve ben hep senin suskunluğuna konuştum içimden.

Gözümde büyüyen o ihtimal,
Kalbimde küçülen umutlara battı.
Her gün biraz daha az inandım gelişine,
Ama her gün aynı noktada bekledim seni — inadına.

Çünkü gitmek yoktu benim sözlüğümde,
Sen gelmesen de,
Ben seni beklemekle tamdım.

Ve şimdi biri sorsa;
“Niye hâlâ buradasın?” diye…
Yüzüm gülmeden, içim sızlayarak derim ki:
“Çünkü bazı sevdamlar gelmese de beklenir.”