Yine Ben Oldum
Değirmen taşı gibi dertleri öğütürken
Ezilip ufalanan neden yine ben oldum.
Harlanmış yürekleri özümde soğuturken
Aşk nar’ı ile yanan beden yine ben oldum.
Zimmetleşmiş dertlerim etrafımda kafile
Çabaladım başımdan atamadım nafile
Nağmeleri hüzünlü çaldığım kaval ile
Garip çoban misali güden yine ben oldum
Ne kadar uğraşsam da silinmez dövmelerim
İstesem de kapanmaz önümde düğmelerim
Öfkem ise kendime faydasız sövmelerim
Günahlara mahsuben ödün yine ben oldum
Arayıp bulamadım Mevlâ’mı ve belamı
Gönüldaşlarım bile esirgedi selamı
Başımı öne eğip terk edip de Sılamı
Gurbet denen meçhule giden yine ben oldum
Dere tepe çağlardım bitti gücüm yoruldum
Hoyrat bir tayfun idim artık dindim duruldum
Yaftam boynumda iken son arzumu soruldum
Cellâtlarıma dua eden yine ben oldum
Kayıt Tarihi : 5.12.2013 22:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Yüreğinizin sesini mükemmel yansıtmış sınız
Duygular berrak ve satır geçişleri mükemmel
ve yürek sesi özgürce dizelere dökülmüş,
kutlarım.Mutluluk ve sağlık dileklerimle...
Selam ve saygılar...
Hoyrat bir tayfun idim sustum ve duruldum
TÜM YORUMLAR (5)