Yine Ayrılık Var Şiiri - Seyrani Göl

Yine ayrılık var,
gökyüzünden solgun bir yaprak düşüyor;
savruluyor rüzgâr bir sürgün gibi,
çürüyor, tükeniyor suskunluğumun derinliğinde.

Kalbim kırılıyor, ince bir cam misali;
dökülüyor sessizliklerin soğuk zeminine,
saklıyor tozlu köşelerde unutulmuş hikâyeleri,
kanıyor zamanın paslı ellerinde.

Bakışlarım, içimi kemiren sessizlikte kayboluyor;
ağlıyor kapanmayan yaralardan,
karanlığın koynuna sığınıyor,
unutuyor eski, solgun hatıraları.

Zaman, kırık bir düş gibi akıyor;
her anında eksiliyor hayaller,
gölgenin soğuk kollarında siliniyorum,
hüzünle boyanıyor sonsuzluğum.

Yine ayrılık var;
çöküyorum, denizlerin dibinde unutulmuş bir taş gibi,
sessizce saklanıyorum derinlerde.
S.GÖL