Yıllarımın yorgunluğunu taşıyorken sırtımda,
ruhumun derinliklerinde ve her günümde,
her günümde içim acıyor.
Bazen,bu kadar yükü taşımak için
ne mecburiyetim var diye sormuyor değilim kendime
.Dağıtıyorum kendimi öteye beriye
Sonra,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta