Ömrümde sabahlarım azaldıkça azaldı,
Benim için bir bahar ya kaldı ya kalmadı.
Konmayasın ne olur, gönül penceresine,
Bu kafeste sana yer, ya kaldı ya kalmadı.
Sürahiler boşaldı, bardaklar doldu,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bazen yaralarımıza tuz bağladığımızda bile acısını hissetmeyiz içimizdeki acının büyüklüğünden....Ama ben son bahardan hep ümitliyimdir..İçinde yine de bahar var..)))
Kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta