Kan sızıyor bir yüreğin dinmeyen uğultusundan
Gece-uçurum-sensizlik-sessizlik kaplıyor
Her köşesini bu şehrin
Kayıp çocukların yitik umutları dökülüyor avucuma
Sokakların kiri yüzüme vuruyor;
Ağlıyorum
Ağlıyorum; sessizliğime ihanet içinde gözkapaklarım
Ağlıyorum; gözyaşlarımın döküldüğü yerlerde parmak izlerin
Ben ki nice umutsuzluklardan geçtimde çaldım kapını
‘Yasak diye bağıran o malum sınırların ötesinde
Bir düşgücü bahçesinden şarkılar söyledim sana
Ama sınırsızlığımın sahte sınırları vurunca yüzüme
Durdum, durdurak bilmeyen gözlerine açılan pencerelerde
Sessizdik, ama dingin değildik
Suçlu değil, tutuklu hiç değildik
Yağmur yağıyordu gözkapaklarıma ve
Sen yürüyordun düş tarlamın uçurum kenarına
Kayıt Tarihi : 9.2.2001 02:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
siirleini okudum. güzeller...
ama ismet özel kokusu var
bir arkadaşım; ben ismet özeli okumadan önce bana şöyle bir uyarıda bulunmuştu: ismeti okuduktan sonra siir yazamicaksin yada yazdıklarının taklit oldugunu düşüneceksin . Ben okudum ama pek etkilenmedim. ama bağzı arkadaşalarımda bu böyle oldu. konusmak istersen : Reşat Serhat.
hoşça kal.
TÜM YORUMLAR (1)