Yıldıznameden Bütünlemeye Kalan Şiir

Yıldıznameden Bütünlemeye Kalan Şiir.

Sevgilim,
Eskiden ne güzel çizerdik gökyüzünü
Harput’u,Dersim’i,Palandökeni
Ne güzel; teninde…
Bilge;
Masum,çocuksu,
Gece önüme sunuyor gözlerini,
İki çıplak ayak ve beyaz çığlıklarla,
(Hep sonradan,hep,hep sonradan)
Aşkın zılgıtını saçlarına bırakıyorum
Yıldızlara baktım bu gece;
Bütün yıldızlara
Ağladım,hepsi bu…!
Ya Herro dedim sonra…

Yıldızlar,Şu Gördüğün yıldızlar varya;
Sana sustuklarımdır Aybalam
Onlar benim tutuşan şiirlerimdir Ey Medüz…!

Sevgilim,
Eskiden ne cesur haykırırdık sevdamızı
Diyarıbekir’i,Erciyes’i,Tendüreği
Ne engin,nefesinde…
Diri;
Mavi güneş,yeşil özlem
Nokta oluyor cümle,bağlanmıyor ki,
Havva’nın en güzel kızı idi,Sevdim onu bir zaman
(Hep sonradan,hep,hep sonradan)
Günahlarım onyedisinde,Filinta
Yıldızlara baktım bu gece;
Bütün yıldızlara
Ağladım ,hepsi bu…!
Hep Merro dedim sonra…

Yıldızlar,Şu ışıldayan yıldızlar varya;
Sana sustuklarımdır Aybalam
Onlar benim tutuşan şiirlerimdir Ey Medüz…!

Servet Alkan
02.06.2018/Malatya