Yıldızlı Gece Şiiri - Kübra Güngör

Gökyüzünde yıldızlar bitene kadar sevdim seni
Yıldızlar kayarken seni diledim seni
Yıldızlar tükense bile sevdam hiç tükenmedi
Bir kağıtta seni aradım bir yazıda buldum seni
Bu gecenin koynunda sensizliğe daldım sakince

Yıldızlı gecelerde sana ağladım sadece
Bir hayale sarıldım yıldızlara dahi anlattım
Ay ışığında gölgene sığındım
Ellerini düşledim, dokunamasam da bir umuttun benim için

Yıldızlar şahidim, geceler yoldaşım oldu
Her parlayan ışıkta seni sordum
Böylelikle kendimi yordum
Lakin her yıldızda seni gördüm
Gözlerimde saklı kalan düşler gibi
Sensiz geçen zamanlara isyan doğdum

Her yıldız kaydığında seni umdum
Gökyüzüne bıraktım derin sızımı
Sende bıraktım bu buruk yalnızlığımı