Yıldızları Küsmüş Geceler

İçimdeki sokaklar daracık,
dışarıdaki koca dünyanın bulvarlarına kapalı.
Sığınmacılar gibi kullanıyor hatıralar,
varoşların hoyratlığıyla.

Gece naraları inletiyor çoğu zaman.
Viranemin manzarasız balkonundan
göğe bakmak düşüyor payıma:
yıldızları küsmüş gecelerin meçhul saatlerinde.

Bir çöp bidonuna attığım eskitmelerim,
kırık bir sandalyede bekler gibi duruyor.
İçimdeki sesler, dışarı atılmış umutlar,
gecenin sırtına yaslanarak balkonuma sarkıyor.

Bir sokak lambasında yanıp sönüyor umutlar,
hatıralar toplanıyor başına sessizce.
Ve ben hâlâ balkonumdan göğe bakıyorum:
yıldızları küsmüş gecelerin meçhul saatlerinde.

04/10/2025
01:11 #wahran
@demlenmisSiirler
(609)