Şiire acı yakışır şaire sancı
Moladayız; çayları doldur hancı
Bilmiyorum, sızlıyor içim bu kaçıncı
Gözlerim doluyor gidişin çok acı
Nasılsın her şey yolunda mı?
Şu saatlerde senden gelen soru…
Yaprağını dökmüş ağaç gibiyim
Kurumuş bir nehir sanki içim
Ters dönmüş kaplumbağa
Seversin düşünürsün özlersin
Yeri gelir sonuna kadar beklersin
Öyle gerekir belki de gidersin
Bunun adı sevda olur
Neler çekiyorum bilmezsin
Zincire vurdum kendimi
Şeytanmış gibi bağladım
Şimdiye yazardım ama
Yazma dedin ağladım
Hep aklımdasın çıkmıyorsun
Aslında griydi bulutlarım
Seninle mavi artık umutlarım
Bi geliversen ömrüme
Kırmızı şarapla kutlarım
Yeşil çimenlerde bir sen
Sokağındaydım…
Evinin önünde dolanıp dururken
Hafif esen rüzgar yüzümü okşadı
Sen sandım.
Başımı hafif sağa yatırıp
Biraz yamukça gülümsedim
Şiir;
Yazanın değildir.
Ona ihtiyacı olanındır.
Üstad böyle söylemiş…
Ne de güzel özetlemiş!
En güzeli seni sevmekmiş.
Sadece Seni Seviyorum
Ben onu bunu bilmem
İşim yoğunmuş hayatım berbatmış
İyi koca olurmuş ama sevgili olmazmış
Aynı evde yaşanır ama ayrı yaşanmazmış
Ben onu bunu bilmem
Mutluyken yazılmaz meret
Şiire acı yakışır şaire sancı
Kim demiş sevdaya hasret
Doldur aşk şarabını ey hancı
Üç gündür haber alamadım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!