Yıldıray Coşkun Şiirleri - Şair Yıldıray ...

Dağa göl suya çöl tene tül
Sebebi boşver örtül üstüme örtül

Zulmete ziya gerek,
Ki göz güzeli görsün...

İyi kalsın diye iyi olanlar,
Kötü ölür kimi iyi doğanlar..

Taş kalbden diri olaydı,
dağ feryad ederdi dili olaydı.
Kör kalbiyle duyan insan olaydı..!

Dileseydi kadere mutlak hükmeden,
Mecnun Mevla derdi Leyla demeden.
Meğer çile çekecekmiş Leyla elinden..

Gölgeler düşer gölgeme,
Gölgeler,gölgem de kara delikler.
Kara delikler de,yırtık gülüşler,
Gülüşler,gamzelerimi gölgeler..

Gün doğumundan önce doğurdu gün sonumu
Ay battı yağmur dindi rüzgar sardı ruhumu

Hayret üşümüyorum...

İlk söz

Elbet GELİR bahar GÜLer ÇOCUKLAR...

Sustuklarım mı?
Boşver!
Dilini yakmasın zikrim...
Yazardım okuduğun dile dönseydi dilim.

Silinmişse hüznü kederli gözlerimin
Gülüşüm gamzeliyse sen güldün diye
Nefes kesen yokuşlar düz olduysa dizime
Gölgeni yoluma yar ettin diye

Koş, kırmızı papuçların bozkırıma gelincikler dağıtsın