Yılbaşı gecesi çıktı evinden
Gönlü geçmiyordu şans denemekten
Bir sandalye kaptı kumarhaneden
Geçsin oynayanlar karşıma dedi.
Oturdu, sevinçten gözleri coştu
Miktar beş-on derken binleri aştı
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
