Soğuk bir kış gecesi kar üstüne kar yağmış, hava ayaz mı ayaz
İki yılın birbirine çektikleri teslim bayrağı rengi gibi heryer bembeyaz
Semaya çakılmış binlerce yıldızlarla birlikte aynalı cam tepsi gibi ay parlar
Sanki tepsinin kırılmış dökülmüş parçaları gibi tüm yıldızlar üşüyüp ağlarlar! ! .
'Yazın böylemiydi' dedi ay gülümseyerek zaten içli içliydi yıldızlar
Hani nerde ağustos böceği, nereye saklandı karıncalar?
Hele bahçelerde insanların çay içtikleri hani neşeli anlar...
Boşuna konuşup boşa kürek sallıyoruz dedi ay hani bizi duyan mı var?
Baktı yıldızlar ay haklı yoktu etrafında kendilerinden başka canlılar
Düşünüp taşınmadan eninde sonunda bir karara bağladılar;
Ara ara ay etrafında birleşip ısınıp ısınıp darmadağın dağıldılar
Yaz gelipte neşelenen insanları görene kadar için için ağladılar...
Niyazi Sakar
Niyazi SakarKayıt Tarihi : 9.5.2009 13:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!