Bir yığın hayalle dayandım yıl sonuna
Bir yıkık dökük virane kimsesiz ev gibi
Kanadı kırık kuş, aşılmayı bekleyen Tuna
Hiç mi olmaz bir hayatın düzeni tertibi
Denizler ve gökyüzünün derinliğinde ben
Hem uçamayan kuş hem yüzemeyen balık
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta