Yıl iki bin yedi
Ağlarım damarlarımdan
Çünkü
Yüz binlerce insanı
Acımadan
Koskoca toplar, silahlar
Hapır küpür yedi
Yıl iki bin yedi
Korkuyorum anne
Sabır özürlüyüm
Kalemimden
Yağmur gibi yağıyor
Kavgalara nefretim
Çocuklaşıyorum
Pastamı
Kim bilir kim yedi?
Yıl iki bin yedi
Umutluyum
Kendi hayallerimden
Özgürüm
Rüyalarımda
Kardeşliğe çeyrek var
Medeniyet yeniden
Güçsüz omuzlarımda
İstikbal istiklâl
Esaret artık muhal
Cebimdeki üç kuruşu da
Bir kaç hayırsız yedi
Kayıt Tarihi : 14.7.2007 22:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
2007 yılı geldi geçiyor.En çok bıraktığı ise gözyaşları ve üzüntüler...
TÜM YORUMLAR (2)