Yıkıp Dünyaları Başıma Nereye Gidiyorsun

Gözlerimin içine baka baka
Harcına sevgi kattığımız
Gönül binasını yıka yıka

Umudumu kestiğim zamanlarda
Hiç beklemediğim anlarda
Çıka çıka geliyorsun

Bir nehir oluyorsun mavi yılankavi
Bir göl oluyorsun kapalı
Bir gök oluyorsun

Öylesine
Çok öfkeli

Madem göğün
Bütün öfkesine talipsen
Gerçekten doğruysa söylediğin
Ki bana muttalipsen
Kapıyı vurmadan girme

Kıs sesini gözlerinin
Kaşın gözün kayarakken
Şaşı şaşı bakarakken
Tutuuşturup yakarakken maziyi

Af etmem sen de etme

İyi bil ki unutmam

Gönül binasını yıka yıka

Niye
Çıka çıka geliyorsun
Bir pembesin bir mavi