Yıkılmış duvarların ışığı yok,
her yer havasız ve karanlık.
Çatlamış dudaklar bir damla su yok,
her yer sessiz ve ıssız.
Ayak sesleri kimliksiz, rüzgarın adı yok,
nefesim buz kesmiş tenim ısıtıyor.
uyuyup uyanıyorsun haftalar gün gibi,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.



