Sandılar ki düştüm, kalkamam bir daha,
Kalbim kırık, sol yanım boş, susarım sonsuza.
Oysa bilmiyorlardı içimde bir fırtına var,
Ve ben susuyorsam, bu sadece öncesi kasırga.
Bir gün ağladım, evet... gizlice, sessizce,
Ama o gözyaşı değil, arınmışlığın teriydi gecede.
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta