Üstüme yağan kar mıydı, yoksa yağan taş mı?
Kış eyledi baharımı, dal budak kırıldı.
Sesler korkunçtu geceden kalma uğultu.
Dört nala, sahibini arayan mezar telaşlı.
Çevirir yangın yerine bilinir hangi insan oğlu.
Ağlayan bir benim, mağduru oynayan onlar.
Düşmüşüm içine kutunun dört yanı çakal yuvası.
Yalnızlığım birde başımdan gitmeyen türkü.
Türkü söylemesin el ben aramam kaybettiğimi.
Hiçbir fırtına bozmadı düzenimi.
Zayıf bir elin devirdiği el kadar.
Kenan Gezici 13 /12/2025
Kayıt Tarihi : 13.12.2025 08:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!