Bir ağaçtım ki dimdik dururdum ayakta
Bu eylül çöpçüler sevinir görmez yapraklarımı sokakta
Oysa gurbet yaşardım savrulan yaprağıma uzakta
Gurbet cüce kalır gittin nasıl kalırım ayakta
Yaprağıma bile kıyamazken en görkemli dalım gitti
Beni ayakta tutan sen miydin yıkıldım kim itti
ben aşkı bir üveyikten satın aldım,yaşım onaltı
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
Devamını Oku
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta