Yıkıldı dağlar, gök sustu, yer yarıldı

Yıkıldı dağlar, gök sustu, yer yarıldı,
Gözlerimden değil, yüreğimden aktı kan.
Kızım, damadım, ikiz fidanlarım…
Adınızla yanıyor her nefes, her an.

Bir kuş öterdi penceremde her şafak,
Artık sessizlik çöktü dualarıma.
İçimizde büyür, acın, hasretin,
Toprak sarar sizi, ben saramam ki.

Birkaç fotoğraf kaldı, bir de sesin,
Gözümde hayalin, burnumda kokun.
Biliyorum, cennetin nurlu bahçesinde
Bekliyorsun beni, ayrılık sonu.

Hasreti anlatmaya yürek kalmadı,
Kelimeler yetmez, gözyaşı yetmez.
Siz varsınız gökyüzünde yıldızda, ay da.
Hasreti anlatmaya şiirler yetmez…